bilgi üzerinde yolculuk mu ediyoruz? bir fikir atmak istiyorum ortalığa; biz insanlar yaşadığımız bu dünyada bir bilgisayar gibi miyiz? kimin beynine ne giriyorsa o kişi o öğrendiği ve bellediği şeyleri mi yapıyor. bazen düşünüyorum istediğim birşeyi yapabilecek cesareti kendimde bulamadığım zamanlarda onu yapmıyorum. birşey onu yapmamı engelliyor. yani ne yapacağım o anki psikolojime o kadar bağlı ki çoğu zaman ne zaman ne isteyeceğimi tahmin edebiliyorumm.ne isteyeceğimi tahmin etmeyi bilinçli bir şekilde yapmam ise belki de ön yargılarımı oluşturan temel ekendir. hani vardır ya ben şunu yapamam şundan anlamam. örnek vermek istesem berbat bir futbol oynarım daha doğrusu oynayamam. ve bunu da herkese söylerim. eğer böyle düşünmeyip kendimi istersem çok iyi oynayabileceğime ikna edersem o zaman kendimi bayağı güdülemiş ve normalden daha fazla bir performans da sergilerim. peki insanı bir bilgisayara benzettim fakat bunu neden yaptığım konusunda herhangi birşey de söylemedim doğrusu. bunu biraz açmaya çalışayım bakalım neler olacak. ilki herkes bir nöronlardan falan oluşan beyne sahip ve birçok insanın beyni olaylar karşısında aynı tepkiyi verir. bu aynı tepkiyi vermelerinin sebebi tahminimce hepsinin kafasında aynı kodların olması. nedense bu konu yazarken beni çok fazla düşündürüyor. bu nedenle ara vermek istiyorum. daha sonra bundan bahsederim.
herzaman çok iyi hayaller kurduğumu düşünürüm. iyi bir hayalciyimdir. birgün aklıma gelmişti bir hayal kursam ve bunu bi güzel de yazıya döksem... başlayayım bakalım.
öncelikle dağlar olsun bu ime bayılırım. dağlar herzaman beni etkilemiştir. herzaman yükseklere çıkmak ve oradan manzaralar seyretmek hoşuma gitmiştir. dağlar tabi taş toprak olmasın istemiyorum üzerine biraz orman serpiştirelim şimdi. evet. şimdi güneş biraz parlasın. her taraf sabahın ışıklarıyla dolsun. bir de koku gelsin . ıslak bir koku gelsin. hava biraz nemli olsun ne de olsa bir sabah vaktindeyiz. birde uzaklardan bir kuşsesi gelsin. uzunca tiz bir çığlıkla bağırsın oda. etrafta ev falan olmasın hatta insan olmasın. bir nehir olsun her zaman soğuk sulu nehirlere bayılırım. nehirin etrafı yeşil yeşil ağaçlarla sarılı olsun. bak şimdi sen bunu okurken kendi kafandan başka bişey sokma hayale. sadece benim dediklerimi ekle bu benim hayalim çünkü. şimdi biraz da hayvan ekleyelim. ortaya bir zebra sürüsü ekle bakayım. sonra gerilerde de biraz yırtıcılar olsun. sonrasında uçan bir güvercin sürüsü yapalım. evvet tamam oldu denilebilir şimdi beni koy hayalin bir tarafına. ben de koşuyor olayım. kendin girme bir zahmet. olmadı ya neyse beni de çıkart. şimdi tamam sayılır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder